Silvesterconcert 2010

Highlights van 2010
Een avond met veel gladheid op de straten. Toch zat de zaal weer lekker vol met publiek. De zaal was sfeervol verlicht en gaf een echte oudejaarssfeer. Gezellige zitjes met goed zicht op het podium en een hapje en een drankje middels een handopsteken binnen een ieders bereik. Dat is nog eens ontspannen luisteren en genieten.

De presentatie van de avond was weer in vertrouwde handen van Marjan Kroon. Ditmaal kon zij dit draadloos doen wat haar veel ruimte gaf om interactie met het publiek te hebben. En dat doet ze zeer charmant. Harmoniegezelschap Kunst Na Arbeid opende de avond met “Ross Roy” van Jacob de Haan. Een oude bekende zoals we er meer zullen horen vanavond. Kunst Na Arbeid heeft er een zwaar jaar op zitten. Een pittige studie op twee stevige concourswerken maakte dat er weinig tijd over bleef om ontspannen te kunnen werken aan het Silvester. Lovenswaardig dat in zo’n korte tijd toch een goed programma voor dit 10e Silvesterconcert is neergezet. Het publiek kan vanavond genieten van de highlights van 2010. “The Best Of KNA” van het afgelopen jaar. Dat is dus gegarandeerd succes, maar evengoed nog met stevig studeren vooraf.

“Ross Roy”, een monumentaal werk. Prachtige verschillende stijlen aaneengesmeed. De klarinetten klinken vlot als in een populaire tv-serie. Het tussenstuk bevat een prachtige altsax solo vertolkt door Ilze Hiddink. Deze dame is gegroeid in haar spel. De vertolking is mooi zacht, sfeervol en zeer warm. Een genot voor het oor. Het derde gedeelte is glorieus in een “zakdoeken-bij-de-hand” sfeer. Via het terugkerend beginthema met als herauten klinkende trompetten komen we bij het bulderende slot met de spatgelijk dreunende drums. Prachtig. De tweede KNA-highlight is “Mac Arthur Park”. Er schuift een zangeres op het podium. Jeske van de Staak zingt na een valse start van het orkest met erg hoge stem het nummer in. Het is even wennen voor beiden. De harmonie gedraagt zich houterig en speelt een gespannen spel. Jeske pakt verderop een andere toonhoogte. Al met al gaat alles wel goed al komt het in het swing-gedeelte pas een beetje goed daar vooral de klarinetten de stuwende factor worden.

Warme klassieke musicalstem
Een soloblok voor Freek Heuvelmans en Jeske van de Staak. Jeske zingt “River Deep Mountain High” van Ike & Tina Turner en “Make You Feel My Love” van Bob Dylan. Dat ligt haar beter en nu komt haar stem goed uit. Freek brengt een nummer uit de musical “Les Miserables” genaamd “Stars” en een mix van “Luck Be A Lady” (Frank Sinatra) en “Diamonds And Pearls” (Prince). Hij heeft een mooie warme klassieke musicalstem. Beiden brengen een afwisselend en sfeervol programma ten gehore.

Kunst Na Arbeid heeft intussen een adempauze gehad en stapt er weer fris in met het overbekende “Second Waltz” van Dimitri Shostakovich. Deze klassieker is zeer bekend geworden door André Rieu en uitbundig vertolkt door vele muziekgezelschappen. We flitsen door de tijd met de KNA-highlights van 2010 en komen aan bij Robbie Williams’ “Let Me Entertain You”. Een medley van Robbie’s beste nummers en die mogen er zijn. Ze worden door KNA als een stevig huis neergezet en Freek Heuvelmans’ stem doet niet onder voor die van Robbie Williams. Heel knap gedaan, want het valt niet mee om soepel mee te zingen met een orkestmedley. Een orkest fluctueert in tempo, het blijft toch handwerk, en dan ook nog eens heel snel van het ene nummer naar het andere moeten overstappen. Maar Freek doet dat met een heel natuurlijke souplesse en weet handige omschakelingen te maken. Hier zijn KNA en de solisten goed op dreef. Het publiek geniet met volle teugen van deze muzikale wervelwind.

Mooie loopjes
Zuid-Amerikaanse klanken met “Copacabana” (Barry Manilow). Dat blijft een heerlijk swingend nummer. Ditmaal aangevuld met zang van Freek en Jeske. KNA swingt als geen ander. Opvallend zijn de mooie loopjes in de es-klarinet en de zeer ritmische beatring (tamboerijn zonder vel) die gestaag het prettige tempo erin houdt en geen muzikant de kans geeft hieraan te ontsnappen. Prima samenspel ook. Aansluitend een geheel ander nummer. Ditmaal lekkere dixielandmuziek met ragtime sfeer in “Sam’s Dixie”. Dat is waar KNA heel goed in is. Weer een mooie es-klarinet, ditmaal solo, door Karin Teunissen. Een korte solo, maar heerlijk schmierend met lange tonen. Met de heerlijke jazzy klanken zijn we bij de pauze aangekomen. De kelen worden gesmeerd en de benen even wat gestrekt en even kans om wat bij te babbelen met deze of gene.

Nog eenmaal “Huckleberry Finn” op de lessenaar. KNA heeft er lang aan gewerkt en er 78,34 punten, een tweede prijs, op het concours in Enschede mee in de wacht gesleept. De muzikanten zullen vast ook weer heel blij zijn dat dit nummer weer in de kast mag, maar vanavond worden alle vier de delen nogmaals met verve uitgevoerd. Presentatrice Marjan Kroon kan zich nog eenmaal ten tonele begeven in haar prachtige jurk compleet met kant omrande paraplu. De jurk, gemaakt door Marjans moeder, past helemaal bij het jaar 1884 waarin het verhaal van Huckleberry Finn zich afspeeld.

Een mooi werk, sfeervol gebracht door een goed orkest. In het tweede deel zijn mooie dingen te bespeuren bij de hobo’s en geeft Ilze Hiddink een prachtige klank aan haar saxofoon. Een knap stukje techniek. Ze laat haar sax klinken als een soort doedelzak. Heel bijzonder. In de zaal manifesteert zich een kleine dirigent. Een jongetje van een jaar of drie vermaakt zich zonder een kik te geven met een stokje en houdt aandachtig de slagen van dirigent Dick Teunissen in de gaten en bootst deze na. En dat doet hij verdraaid niet slecht. Compleet met de juiste mimiek slaat hij de maat en laveert net als Dick tussen hard, zacht, snel of langzaam. Voor deze zoon van een muzikant een niet geheel ondenkbare optie om dirigent te worden. Mocht Dick ooit met pensioen gaan…

Verrassend
“Huckleberry Finn” mag ongetwijfeld na gedane dienst de kast in, maar “Bizet In Swing” is er juist weer uit gehaald. En dat is verrassend. Een spannend jazzy nummer met diverse lagen die elkaar afwisselen dan wel aanvullen. Een knap stukje werk voor slagwerk en bassen die de basis inzetten en volhouden. De opbouw van de klarinetten met de saxen gaat er als een warme saus over heen om uiteindelijk met alle groepen uit te spatten in een super swingende dixieland jazz.

Freek en Jeske maken hun opwachting. Helemaal Jeske´s stijl is “Hallelujah” (Jeff Buckley) en “Respect” (Aretha Franklin). Ze zingt vol overgave deze heel verschillende nummers. Freek zingt een nummer van Guus Meeuwis, “Geef Mij Je Angst”. Het klinkt allemaal heerlijk ontspannen vanavond. De lampjes boven de lessenaars op het podium geven op de achtergrond een sprankelend effect. Het geluid is goed op een enkele brom na en zo met de bediening aan tafel is het zeer ontspannen luisteren naar deze sfeervolle en opvallend rustige concertavond.

In een behoorlijk snel tempo wordt Stevie Wonders “Sir Duke” ingezet. Maar KNA kan dat aan. Het blijft ouderwets swingen. Nog zo’n heerlijke highlight van 2010 om nog eens terug te horen. “Blue Tango” (Leroy Anderson): een eenvoudige melodie zonder fratsen. Een mooi uitgevoerde van origine Argentijnse tango. “Let It Swing” was in 1985 het winnende nummer op het Eurovisie Songfestival. De Noorse winnaressen van de groep Bobbysocks zongen dit lekker pretentieloze nummer naar nummer 1. Vanavond werd dit nummer luchtig en vlot neergezet door KNA uit het Nederlandse Arkel. Geen punten te behalen, maar wel een leuke hit van de avond.

De hoogste tijd
“Hollandse Hits” een mix van bekende nummers van Jan Smit, Nick & Simon, Marco Borsato en anderen. Een leuke mix om te spelen, maar ook om naar te luisteren. Freek en Jeske zingen mee, wat het geheel zeer compleet maakt. De avond bruist na de pauze. En ja, onvermijdelijk is daar einde van de avond. Met een oude klassieker nog even verder in Hollandse stijl. André Hazes’ “De Hoogste Tijd”. Kunst Na Arbeid maakt een rommelige start, maar trekt gelukkig snel weer bij. Vermoeidheid speelt parten opgeteld met een korte repetitietijd vanwege het concours maakt dat op deze avond niet alles vlekkeloos verliep. Maar wie maalt daar om zo op het laatste uur van het jaar 2010? Het publiek in ieder geval niet. Freek zingt en maakt het publiek warm. Dat klapt lekker mee en geniet zichtbaar van Freeks warme stem en uitstraling. Jeske verzorgd de achtergrondzang. Het slagwerk zwaait met kartonnen klokken. De trompetten zijn heerlijk op dreef en er wordt heerlijk meegezongen met dit daverende slotnummer.

Kunst Na Arbeid is moe, maar toch wel voldaan mogen we hopen. Ze heeft een prima concert neergezet. De zaal zat weer lekker vol en genoot met volle teugen. Dick Teunissen kan tevreden zijn over zijn orkest. Freek en Jeske hebben hun prettige stemmen goed te laten horen. De sponsors worden terecht bedankt voor alle bijdragen. Marjan Kroon bedankt voor de presentatie. Henk Sterk verzorgde het geluid. De organiserende commissie werd bedankt alsmede een ieder die zijn of haar steentje heeft bijgedragen aan deze leuke avond. KNA omlijst nog muzikaal een gemeentelijke nieuwjaarsreceptie op woensdag 5 januari 2011 en daarna kan ze rustig werken aan nieuwe concerten met nieuwe geluiden. Tot volgend jaar dus..!